ذخیره سازی اسپرم پرنده نر توسط پرنده ماده

حتمالا تا کنون بارها این سؤال برایتان پیش آماده که آیا برای آنکه تخم های پرنده هایتان نطفه دار باشد لازم است تا آنها پیش از هر بار تخم گذاشتن با هم جفت گیری کنند و یا تنها یک یا چند بار جفتگیری کردن برای رسیدن به این منظور کافی است.  شاید برایتان جالب باشد که بدانید پرنده های ماده توانایی ذخیره سازی اسپرم پرنده های نر را دارند و تنها با یک بار جفتگیری کردن موفقیت آمیز خود می توانند همه ی تخم هایشان را بارور سازند. ذخیره سای اسپرم یک فرایند زیستی است که طی آن، سلول های اسپرمی که هنگام جفتگیری کردن به بدن پرنده ماده منتقل می شوند پیش از آنکه تخم بارور شود در بخش ویژه ای از دستگاه تناسلی پرنده ماده حفظ و نگهداری می شوند. در نتیجه برخلاف باور عمومی نیازی نیست تا پرنده نر تمام فصل جفتگیری و جوجه کشی را با پرنده ماده به سر ببرد چرا که یک بار جفت گیری کردن برای بارور کردن تمام تخم های پرنده کافی خواهد بود.

 زمانی که یک جفت پرنده با هم جفتگیری می کنند، درصد کوچکی از اسپرم پرنده نر در لوله های ذخیره سازی اسپرم که ناحیه ی ویژه ای از دستگاه تناسلی پرنده ماده است ذخیره می شود. او می تواند این اندازه اسپرم را تا 16 روز نگهداری کند و با هر بار رهاسازی تخمک (زرده)، مقداری از آن را نیز رها می کند.

بنابراین چنانچه - برای مثال - یک جفت پرنده نر و ماده شما امروز برای نخستین بار جفتگیری کنند می توانید امیدوار باشید که تخم های پرنده ماده از دو تا 14 روز آینده حتی بدون هیچ جفتگیری دیگری هم بارور شوند. اگر پرنده ماده شما امروز تخم بگذارد تخمش بارور نخواهد بود (نطفه نخواهد داشت). اگر پرنده ماده شما فردا تخم بگذارد احتمال کمی دارد که تخمش بارور شده باشد.

بارور شدن یا نشدن تخم پرنده به زمان تخمک گذاری بستگی دارد. یک تخمک (زرده) در مسیر رشد خود معمولا 15 دقیقه بعد از رها شدن بارور می شود. اگر عمل جفتگیری پیش از سپری شدن این زمان انجام شده باشد احتمال بارور شدن تخم وجود دارد اما از آنجا که رهاسازی زرده در پرنده های ماده معمولا در نیمه های شب صورت می گیرد، بارور شدن تخم آنها تنها زمانی محتمل خواهد بود که عمل جفتگیری در روز قبل انجام شده باشد.